Ayrılık

    Bu konuyu fazla uzatmayacağım çünkü başkalarının aşk hikayelerini dinlemek çoğu insanı sıkar.
Dünkü yazımda sevgilimle aramda olanları yazmıştım şimdi buradan devam edicem.
Sabah olunca dayanamadım ve neden o buluşmaya gitmeyi bukadar çok istediğini sordum, gitmek istemesinin sebebi birlikte ilk okul öğretmenlerini ziyaret edecek olmalarıymış. Çok masumca geldi bir an ve tamam git ama öğretmeninizi ziyaret ettikten sonra takılmak yok ilk okulda aynı sınıfta olmanız 10 yıldır görmediğin çocuklarla takılma hakkını vermiyor sana dedim, tamam dedi söz verdi ve buluşmaya gitti yaklaşık bir buçuk saat sonra attığı mesaj şöyleydi ' oğuz ve barışlayım burgerdayım yemek yicez.'   gelde çıldırma tabi resmen kandırılmıştım enayi yerine koyulmuştum ve ayrıldım. şuan ayrıyız ama facebook'taki ilişki durumlarımız bile duruyor ikimizinde silmeye eli gitmiyor. Biliyorum oda benim silmemi bekliyor ve silmesem belkide böyle aylarca kalacak acı olanda aslında beni sevdiğini bilmem. ama hatasını kabul etmedi özür bile dilemedi olayı kapatıp tamam sorun değil demem cok yüzsüzce olmazmıydı?

Bir buçuk yıl aşkım olan bir insanı kaybettim bugün . En büyük sorunlar, aramızdaki kilometreler bizi ayırmaya yetmemişti ama bi inatlaşma bitirdi herşeyi aşkta gurur olmamalı ama yazmak kadar kolay değil işte.

Şimdi facede aynı olan şifrelerimizi değiştirmek birlikte olduğumuz resimleri silmek birlikte yaşadığımız anılarıda silmeye yetecekmi? yada hayallerimizi başka insanlarlamı yaşayacağız? ya bu yüzük? bunudamı takmayacağız artık? imkansız geliyor onsuzluk sanki onsuz bir hayat olamazmış gibi sanki şu yaşadıklarımız şakaymış gibi geliyor alışmak çok zor olacak yada alışmak için başka kızların duygularıyla oynamam gerekecek. her neyse biliyorum başka birine bu muhabbetlerin çok sıkıcı geldiğini o yüzden özür dilerim bi yerde içimi dökmem gerekiyordu.